Ik wil me de komende 6 jaar inzetten voor het fietsbeleid in onze gemeente. Spontaan denkt men dan aan investeren in meer fietspaden. Dat is goed maar het is meer dan dat. Als slachtoffer van een fietsongeval op een fietspad heb ik ervaren dat een fietspad geen garantie is voor veiligheid. Soms komt het er ook op aan de plaats van andere vervoerswijzen te limiteren of beperken zodat de fiets meer ruimte krijgt.

Het heeft ook aandacht voor veilige oversteekpunten, aangename materialen op het wegdek, voor het sneeuwvrij houden van de fietspaden, voor voldoende parkeerruimte voor fietsers (ook voor de bakfietsen), voor laadpalen voor de elektrische fietsen, voor verlichte, overdekte en afsluitbare fietsstallingen in woonwijken. Ook de afstelling van de verkeerslichten kan anders, door bv. gelijktijdig groen licht te geven aan fietsers en voetgangers in alle richtingen, door fietsers vroeger groen licht te geven dan de auto’s, door aparte aanduidingen voor fietsers zodat ze niet onnodig moeten wachten.

Kortom, we kunnen nog veel vooruitgang maken om de fiets de plaats te geven die hij verdient. 

Een warm Kortenberg begint bij ieder van ons. De Weg Vooruit is kiezen voor een politiek die niet zoekt naar zondebokken maar naar oplossingen. Een politiek die de levenskwaliteit verbetert van iedereen, zonder onderscheid. Een politiek die meer dan ooit lokaal begint, in de straat, in de buurt, in de gemeente.

Verbondenheid, verantwoordelijkheid en engagement, dat is voor mij het onmisbare bindmiddel. Ik ben het met Hilde Crevits eens: “Engagement is van onschatbare waarde, het valt niet in geld te vatten, maar het valt ook niet af te dwingen. Je kan het enkel koesteren en alle kansen geven om te groeien. Engagement verbindt een samenleving.”